"Nadzieja i odwaga"

Stary taki znaleziony w zakamarkach facebooka.

Skąd ja miałam tyle wiary i odwagi, żeby zacząć żyć od nowa???

Niewiarygodne!

Zaufam sobie

podniosę głowę
mam siły dosyć, by naprzód iść.

Za sobą zostawiam dawne dni
co łzą znaczone i cierpieniem. 

Dość już patrzenia wstecz.

Zbyt długo czekałam na cud
zbierałam łzy, aż zabrakło miejsca na nie
strach wiązał ręce.

Mogłam tak żyć,
aż do dnia śmierci
gdy niweczą się wszystkie nadzieje
i nie ma odwrotu.

Mogłam ..

lecz
słońca blask rozpromienił mrok
rozjaśnił całą przeszłość,
nadzieję wlał w serce
i
podniosłam z klęczek się

Teraz
otrzepuję z siebie kurz
zrzucam jarzmo dawnych dni
zamykam drzwi przeszłości
i
nową staję się

wiem, że zwyciężę
i cudami staną się dni moje

(wrzesień 2014)