"Po-parkowe refleksje"

spokój otacza mnie

liść lekko powiewa na wietrze

delikatnie uczepiony gałęzi

wiewiórka przemyka pośród konarów

ptak frunie wysoko ku górze

w powietrzu unosi się zapach słońca

niebo bezchmurne błękitnością bezkresu

w przestrzeni niczym niezmąconego istnienia

całą sobą oddycham

chłonę ciszę

 

świat zamknięty w czterech stronach płotu

biosfera współzależności

cień drzew woalem osłania od słońca

szeleszczą liście pod stopami

mrówki pędzą niczym w wyścigu o lepszy kąsek

pszczoła zmęczona przysiadła na oście

życie