siladozmiany

Dżungla dalej zwana ogrodem. Nieco zarośnięty (dobra, dobra wyraz "nieco" jest "nieco" na wyrost). Pełno w nim wszystkiego, od potrzebnego krzewu, którego nazwy nie pamiętam (ale ładnie kwitnie), i tych znanych mi bez korzystania z "Encyklopedii roślin ogrodowych" do zielonego czegoś powszechnie  zwanego chwastami. Ogarniam, odgarniam, odchwaszczam niczym ludzie pierwotni karczowali lasy. (brakuje mi tylko narzędzi z epoki kamienia łupanego i przepaski na biodra😀) Tu przycinam, tam wyrywam, siekiera, motyka, grabie w dłoń. Trochę jak kobieta pracująca, żadnej pracy się nie boję, jedynie obawiam się żyjątek większych i mniejszych, pająkowatych i bzycząco - fruwających, Brrr!! Aż pewnego dnia przedziwna gra świateł, niesamowite doświadczenie, niewidzialne gołym okiem. Odbicia i przebicia słońca. Przez konary drzew. Przez zieloność liści. Mega. Fotki w bezruchu, bez przeróbek, wyostrzeń, itp. Jeżeli już to wykadrowane troszkę. Drzewo/krzew

nową siebie tworzę pędzel i płótno kolory życia sztaluga słońce wiatr deszcz czasem burze maluję powoli świadomie emocje miłość radość pokój dzień po dniu nakładam codzienność 10.07.2016 (foto autorki)

Nocą pisanie...Dziedzictwo Siedząc sobie nocną porą W panieńskim domu otoczonym bzem (lub inną roślinnością) Wśród zapachów lata dźwięku starego zegara (z kukułką) książek z poprzedniego stulecia (albo i jeszcze starszych) ganku z pękniętym schodkiem i usychającą czereśnią myślę... ile we mnie echa poprzednich pokoleń wydzierganych babciną dłonią serwet i chust ukrytych w szaf zakamarkach skarbów niedostrzegalnych okiem laika myślę to wszystko trwa, choć czas już minął Ich (Tych, co przede mną stąpali tu) pamięć.... czymże jest pamięć? wspomnienia... one żyją w głosie tych, co wciąż pozostali szepty nocą spisywane pospiesznie (by nie zaprzepaścić dawnych dni) dotykam ciemno-brązowego biurka wyżłobionych śladów ojcowskiej ręki części zamiennych pasujących lub nie (bo się kiedyś przyda) i starej lampy - święcącej, gdy pisał chłonę ciszę kurz bibelotów stoją od lat, nie wiadomo już od ilu stały tak zaws

mówią, że żuczka kocha Bóg i biedronkę i osę i pszczołę i trzmiela i pasikonika i Ciebie Ciebie przede wszystkim

naucz mnie mówić "nie" stać prosto i nie upadać naucz mnie mówić „stop” i stawiać bariery naucz mnie mówić "tak" by moje "tak" miało znaczenie naucz mnie mówić naprzód  i budować mosty naucz mnie walczyć odrzucać strach naucz mnie wierzyć nawet w niemożliwe naucz mnie widzieć naucz rozumieć naucz mnie słuchać naucz mnie kochać  tak jak Ty Panie (24.02.2010 rok) (Foto autorki)

Muzeum Śląskie Z historią w tle. https://muzeumslaskie.pl/pl/ Ludzi tłum Jeden czyta od początku do końca, drugi przemyka  ogarniając wzrokiem to tu to tam. Momentami śmiesznie, momentami strasznie. Potrzeba paru godzin, by przejść labirynty historii, poukładać w głowie przyczyny i skutki czyiś decyzji, poplątane losy ludzi; dostrzec codzienność jakże barwną, kolorową, szczęśliwą i tragiczną; zwykłą i odświętną. Na koniec malarstwo, rzeźba, wjazd na taras widokowy i.....panorama Katowic (i nie tylko) na wyciągnięcie ręki. Zapewne pójdę jeszcze raz i jeszcze raz i jeszcze raz.... Hasła propagandowe Świadectwa historii  Budynki Wyposażenie oraz Inne ciekawostki (Foto autorki)