Pogoria 1

Kierunek - Pogoria 1

Spacer wśród zieleni, woda, cisza, świetne towarzystwo.

Spokojnie, czysto, ludzi trochę, ale nie za dużo.

Czasem ktoś na rowerze przejedzie prędko.

Niesamowite miejsce na relaks, zupełnie inne niż Pogoria 3.

szum

powiew

wiatr

fale cicho uderzają o nierówną linię brzegu

raz po raz zabierają ze sobą ślady brunatnego piasku

wtapiając się w toń

światło

blask

słońce

podnoszę głowę wysoko szukając promieni

które muskają twarz barwą ciepła

rozgrzewając serce

leżąc na piasku

w pozie nic-nie-robienia

w bez-myśleniu chwilowym

zatapiam się w ciszy

jestem

chłonę przestrzeń całym jestestwem

zachwycam się błękitnością nieba

falą unoszącą się gdzieś w oddali

trwam

ukryta niczym w bańce mydlanej

we wszechogarniającej pełni istnienia Siły

większej niż moje ja

otacza mnie bezkres niebieskości

przenikający lazur jeziora

gra świateł

feeria barw

nicość ukryta w Pełni

człowiek i Bóg

jednostka i Całość

zatapiam się

wchłania mnie Wszech-obecność i Wszech-czas

Istnienie ponad mnie

Istnienie ponad wszystko

bez Istnienia jestem pusta

bez Istnienia nie oddycham

bez Istnienia nie żyję

wtulam się Istnienie