W archiwum znalezione 3.4.2017

Godności człowieka nie mierzy się łzami wylanymi ciemną nocą

zakryte przed światem emocje,

czasem nieznane nawet sobie samej

zaplątane myśli, które nie chcą się złożyć w całość

wszechogarniający strach przed samotnością

zrywane więzi, ucieczki w niebyt

zamknięte drzwi przed ludzkim wzrokiem

gorsza jestem, bo...

lepsza jestem, bo...

ot, jestem tylko sobą

codziennie zwlekam z siebie „wczoraj”,

„dzisiaj” staje się lepszym

powoli odbudowuję siebie,

siebie, a nie czyjś obraz mnie

walczę

nawet, gdy ostro pod górkę iść trzeba

krok za krokiem

idę

siladozmiany