Życie w wolności

Patrzę wstecz, czytam kartki z kalendarza.
Data za datą, dzień za dniem, noc za nocą, jasność i ciemność.
Ciemności więcej. Wiele łez, wiele krzywd.
Pamiętam, choć chcę zapomnieć.
Zostawić za sobą, lecz wciąż powracają myśli i chwile, słowa i czyny.
Czyjeś słowa i czyny, I zło.
Stop!!

Przyszedł dzień zamknięcia drzwi i wyjścia ku wolności.
Z pustymi rękami, w nadziei i wierze, że potrafię żyć z dala od czyjegoś nałogu.
Z Bogiem, który trwa i chroni, z ludźmi stojącymi obok. Z samą sobą i swoją determinacją.
Potrafię, wierzę, walczę.
Wygram

podniosłam się bo Ty podałeś dłoń

klęczałam nie mogąc już dalej iść

za dużo trosk, za dużo trudnych dni

ciężary świata spoczęły na mych barkach

w rozpaczy tej, w której nawet łza

nie spływa , bo zabrakło

samotnie tak , nadziei brak

wszystko we mnie umarło

stanąłeś obok, objąłeś ramieniem

cały mój ból wziąłeś na siebie

zabrałeś strach, co spętał duszę

i ciało związał niemocą

w siłę Twą Panie zanurzę serce

ukryję się pod płaszczem Twym

wiarą wypełnię i wyruszę z mocą tam

gdzie przeznaczyłeś drogę mi

szlakiem podążę, strząsnę kurz

znużenie nie dosięgnie mnie

zaufam Tobie, wiem, że nie zginę

miłość Twa, Panie będzie chronić mnie

(Foto autorki - Pogoria 3)