"Samotnie idę"

samotnie idę poprzez dolinę cienia

wokół mnie konarów drzew ciemność

i odgłosy niewidzialnego zła

za mną grząskie bagna cierpienia

przede mną niewiadoma

dźwigam bagaż łez

ukrytych w duszy głęboko

nie widzi nikt

nikogo nie ma

krok za krokiem podążam do światła nadziei

mimo że nie widać go – gdzieś jest

potykam się i upadam 

znów i znów

podnoszę z klęczek obite ciało

powstaję

tak trzeba, wiem

trzeba iść

pomimo wszystko

trzeba iść

nie mogę nikomu dać swoich trosk

przejść muszę sama

drogę pod górę

 na szczycie stanąć

zmęczona tak

bezsilna tak

tak bezsilna

a jednak

stanąć na szczycie 

jako zwycięzca

(19.11.2015)