Artamentem pisane...tak trzeba

Tak trzeba

I

to boli

otwieram szafę

półka od góry

dotykam

rzecz pierwsza...

pamiętam,  kiedy to kupiłam

(mówiłaś, że potrzebujesz)

rzecz druga...

pamiętam, kiedy to ubrałaś

(masz nawet takie zdjęcie z gór)

rzecz trzecia...

zakładałaś świątecznie

(no, przecież goście będą - trzeba ładnie wyglądać)

rzecz czwarta...

ooo, to jeszcze istnieje

(myślałam ze to z epoki dinozaurów, tak stare)

rzecz piąta...

rzecz szósta...

rzecz siódma...

i tak dalej

i tak dalej

i tak dalej

tak trzeba

II

myślałam, że to będzie: siup i już

czarny worek na rzeczy zbędne...

zbędne...

niepotrzebne 

bez przyszłości

bez ciała

do którego należały

nie umiem 

 odkładam wszystko na swoje miejsce

III

ktoś może TO zrobić za mnie?

dotykam

jeszcze czuję Twoje ciepło 

ciepło ciała pośród chłodu zimy

jeszcze pomarszczenia narzuty

tak zostały

jak były

jeszcze wgniecenia poduszki

(tej na urodziny od Wnuczki)

jeszcze

jeszcze

jeszcze

IV

nie umiem

choć wiem

że tak trzeba

zamknąć wczoraj

by móc pójść w jutro

to, co w szafy zakamarkach

poutykane na kiedyś tam...

zatrzymane na "czarną godzinę"

JA muszę to TO wziąć w swoje dłonie

i oddać przeszłości

tak trzeba...