W archiwum znalezione - Zza okien zapomnianej twierdzy
Zza okien zapomnianej twierdzy
nie widać słońca.
Po zmroku, gdy tylko gwiazd blask
umiera życie
umiera świat
W moich oczach
przez wpół zamknięte powieki
nie dostrzegam już nic.
Mgliste, ciemnoszare tło
nie rozświetli nawet nikły płomień miłości
Zza okien zapomnianego serca
już nie dojrzę ciebie
gdzieś w świetle księżyca
tylko zarys postaci - nic więcej
Chyba nawet księżyc gaśnie
umiera
koniec
(14.11.2002 r.)
Komentarze
Prześlij komentarz